BİR MEVSİM GEREK

Bir Mevsim Gerek
Bir Mevsim Gerek

 

Bana tam şu anda; bir mevsim gerek…

İçinde gelmek ve susmak hükmetsin.

Kayalar yosunlu olsun, arşa dek!..

Nereye dokunsam, hüznü tüketsin.

 

Bana; tam şu anda bir ağaç dibi…

Aklımda olmasın; günler, saatler…

Gözlerim toprağa uzanır gibi…

İklimin rengine, kapılıp gitsin.

 

Tam şu anda kalksın; kuşlar uykudan…

Bir daldan bir dala, aksın muhabbet…

Kurumuş çimlere bir akarsudan,

Taşıyıp döktüğüm, can suyu yetsin.

 

Nemli avuçlarımı, yaksın günberi…

Dağ melteminde kurulsun gece…

Bu huzur, uyuyup kaldığım yeri,

Çocukken gördüğüm, düşe benzetsin.

 

Bana şimdi lazım… Tam! Bu hüzünde…

Babamın son defa gülen yüzünde,

Huzuru demleyip, yatsam dizinde…

Ve mevsim burada, böylece bitsin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: