
BEKLEYİŞ
Şimdi bir uyumak özlemi bu…
Karşı çıkar gibi ölmek yasına…
Bir uyumak ki
Öylesi hafif;
Korku ve kaygı yokmuşçasına…
Kelimeler anlamlarla yitip gitmiş,
Bîhaber geceden, günden, yarından.
Yalnızca cevaplar kalacak borçlu,
Münker ve Nekir sorularından.
Şimdi bir ölmek ki
Temiz ve berrak.
Gül kokan toprağa vurmak başını…
Nasıl ve nerede?
Ne vakit bilmem…
Bırakıp alemde gençlik yaşını,
Uyumak ve kalmak, öylece orda…
Ve bir yaprak gibi usulca solmak,
Eskiden sevdiğin bir ilkbaharda.
Şimdi,
Bir suya kanmak vaktidir.
İçmek ve doymak,
İlk ve son defa.
Unutmak nefesin buruk tadını,
Kaynayan soğuk bir pınar başında.
Son bir kez ne söyler,
Ne anlatırlar?
Başımda evvelden kalma satırlar…
Sen gezin dünyanın sığ telaşında,
Bir ezan vaktinde hatırlatırlar,
‘Fatiha’ yazdığını mezar taşında…
Ahsen