BEKLEYİŞ

Ölmek Vakti
Bekleyiş

BEKLEYİŞ

 

Şimdi bir uyumak özlemi bu…

Karşı çıkar gibi ölmek yasına…

Bir uyumak ki

Öylesi hafif;

Korku ve kaygı yokmuşçasına…

Kelimeler anlamlarla yitip gitmiş,

Bîhaber geceden, günden, yarından.

Yalnızca cevaplar kalacak borçlu,

Münker ve Nekir sorularından.

 

Şimdi bir ölmek ki

Temiz ve berrak.

Gül kokan toprağa vurmak başını…

Nasıl ve nerede?

Ne vakit bilmem…

Bırakıp alemde gençlik yaşını,

Uyumak ve kalmak, öylece orda…

Ve bir yaprak gibi usulca solmak,

Eskiden sevdiğin bir ilkbaharda.

 

Şimdi,

Bir suya kanmak vaktidir.

İçmek ve doymak,

İlk ve son defa.

Unutmak nefesin buruk tadını,

Kaynayan soğuk bir pınar başında.

 

Son bir kez ne söyler,

Ne anlatırlar?

Başımda evvelden kalma satırlar…

Sen gezin dünyanın sığ telaşında,

Bir ezan vaktinde hatırlatırlar,

‘Fatiha’ yazdığını mezar taşında…

 

 

Ahsen

%d blogcu bunu beğendi: