GÜN BEŞ DEFADIR

GÜN BEŞ DEFADIR   Sen günü hiç sevdin mi? Günün saatlerini, Hıçkıran dakikalara benzeyen akşamları. Telaşlı, Ağır aksak… Şimdi her şeyi bırak. Gün dediğin ölümdü. Gün; Bir zamanın yası, Bir zamanın aynası.   Sen sevdin mi hiç günü? Akşamını yormadan... Gün sandığın bir ‘gitmek’ ve bir ‘ölmek' çok zaman. Bitmesi hazin, Bitmesi hoyrat, Bitme desen …

SEN DERVİŞ OLAMAZSIN

‘’SEN DERVİŞ OLAMAZSIN..!’’   Vâveyla!   Bu ‘yalnız’ bir durum... Bazı hâller, tabiatı gereği yalnızlığı da getirir yanında.. Bu, bizatihî yalnız... Düşün ki; mânâlı bir ân içindesin, bu mânâyı bulanıklaştıran eylemlerin var. Maateessüf, gayrî ihtiyarî bu hâl üzereyiz. Kesintisiz ve biteviye... Evet, ne hakkında konuşuyoruz? Asıl soru bu... Bu endişeli hâli anlatışım, bir miktar öfke …

%d blogcu bunu beğendi: