DİYOR Kİ… (‘Ben Buyum’culara Satir)

Nefreti, yüzünde mimli perdedir. Kaşları hep çatık, gözü yerdedir. Seslendim ardından: Bu 'haslet(!)' nedir? Diyor ki: ''Asildir; ecdadım, soyum.''   Bahşetti, selama geldi bir zaman... Hayretim duyuldu masal dağından. Kaşları ayrılıp göz kapağından, Diyor ki:  ''Benliğim, benim can suyum.''   Sesinde letafet, noksandır biraz... Sözünde dil güşâ, ondan daha az... Ben sustum; o bundan alınca …