Gölgemi toplayıp kaldırdım demin... Ayak izlerimi yanına kattım. Sesimi, sözümü bırakmadım hiç; Hepsini, ederin altına sattım. Biraz hüzün kalmış, elimde dünden, Acıtmak istiyor gibi derinden, Konuşup durdular, dinlemedim ben; Bir kuvvet, hepsini yola fırlattım. Sonra karanlığa rastladı gözüm, Bu muydu benim ömürlük sızım? Karanlıklara da aydınlık lazım! Durmadım, harlayan ateşe tuttum. Bu …